01 Ιουνίου 2025 | Νέα του Σ.Ε.Π.Κ.

Ο ασίσταντ κόουτς της Αλ Ραγιάν, Θανάσης Μολυβδάς, μίλησε στην ιστοσελίδα του Σ.Ε.Π.Κ. για την κατάκτηση του Amir Cup και τη δυναμική παρουσία των Ελλήνων προπονητών στο Κατάρ. 

Πώς βιώσατε την κατάκτηση του Amir Cup με την Αλ Ραγιάν και τι σημαίνει αυτή η επιτυχία για το κλαμπ και για εσάς προσωπικά; 

«Το πρεστίζ του Amir Cup είναι τεράστιο. Κάθε χρόνο, σε όλα τα αθλήματα στη χώρα, η σεζόν ολοκληρώνεται με αυτό το τρόπαιο, ουσιαστικά είναι το Κύπελλο του Βασιλιά. Στην τελετή απονομής παρίσταται είτε ο ίδιος ο Εμίρης είτε κάποιο μέλος της βασιλικής οικογένειας, κάτι που ανεβάζει ακόμη περισσότερο το κύρος της διοργάνωσης. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, η κατάκτηση του τίτλου είναι κάτι πολύ σημαντικό για την Αλ Ραγιάν. Τα τρία χρόνια που βρίσκομαι εδώ με την ομάδα ήταν γεμάτα προκλήσεις. Την πρώτη χρονιά, όταν ήρθαμε με τον κόουτς Στέργιο Κουφό, καταφέραμε να κερδίσουμε το πρωτάθλημα και φτάσαμε μέχρι τα ημιτελικά του Amir Cup. Τη δεύτερη χρονιά είχαμε διάφορα θέματα και προβλήματα τραυματισμών που μας στέρησαν τη δυνατότητα να διεκδικήσουμε τίτλους.

Φέτος, ήταν μια χρονιά με πολλά σκαμπανεβάσματα. Παρ’ όλα αυτά, φτάσαμε στον τελικό του πρωταθλήματος, είχαμε καλή πορεία μέσα στη σεζόν, τερματίσαμε πρώτοι στην κανονική διάρκεια. Όμως οι τραυματισμοί στα playoffs μάς κόστισαν την ευκαιρία να διεκδικήσουμε τον τίτλο εκεί. Στο Amir Cup, κάναμε μια σημαντική προσθήκη με τον Γιώργο Τσαλμπούρη, ήρθε και ένας ακόμη παίκτης, ο Χάμαντ Γιασίν Μούσα, ο οποίος σπουδάζει στην Αμερική και ολοκλήρωσε φέτος την πρώτη του χρονιά στο πανεπιστήμιο του Dayton. Ήρθε κι αυτός στην τελική φάση και μας βοήθησε να παρουσιαστούμε πιο έτοιμοι, πιο δεμένοι, πιο πλήρεις στον τελικό.Και τελικά, κατακτήσαμε τον τίτλο. Ήταν μια πολύ μεγάλη στιγμή για όλους μας».

Έχοντας συμπληρώσει πλέον μια τριετία στο Κατάρ… Πώς εξελίχθηκε η προσαρμογή σας, τόσο στο μπάσκετ όσο και στην καθημερινή ζωή εκεί;

«Είμαστε πολύ τυχεροί όσον αφορά το μπασκετικό κομμάτι και την παρουσία μας στην Αλ Ραγιάν. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη σχέση που είχε ο κόουτς Κουφός με τον σύλλογο, είχε ξαναδουλέψει εδώ στο παρελθόν. Ουσιαστικά, ήρθαμε πριν από τρία χρόνια επειδή ένας παλιός του παίκτης ανέλαβε General Manager στην ομάδα. Αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Έχει μεγάλη σημασία ότι οι άνθρωποι που αποτελούν τη διοίκηση είναι καθαρά μπασκετικοί. Ο GM και οι δύο team managers είναι όλοι πρώην παίκτες της Ραγιάν, κάτι που σπάνια συναντάς στο Κατάρ. Δεν είναι σύνηθες να βλέπεις ανθρώπους που έπαιξαν το άθλημα να βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης στις ομάδες εδώ. Αυτό, λοιπόν, βοήθησε πάρα πολύ.

Στο μπασκετικό κομμάτι, λόγω κοινής φιλοσοφίας, καλής επικοινωνίας και αμοιβαίας κατανόησης, η δουλειά μας εξελίχθηκε ομαλά και με θετικά αποτελέσματα. Όσον αφορά τώρα την καθημερινότητα και τον τρόπο ζωής των Καταριανών… Το Κατάρ είναι μια χώρα όπου οι ντόπιοι αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού. Νομίζω ότι κι οι ίδιοι έχουν "εκπαιδευτεί" στο να ζουν και να συνεργάζονται με ανθρώπους από όλο τον κόσμο που βρίσκονται εδώ για δουλειά. Από την πρώτη στιγμή αισθανθήκαμε τρομερά φιλόξενα. Η οικογένειά μου κι εγώ, αυτά τα τρία χρόνια, έχουμε χτίσει εξαιρετικές σχέσεις με όλους τους ανθρώπους γύρω μας. Και, φυσικά, μιλάμε για μια χώρα με πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο και ποιότητα ζωής, πράγμα που κάνει την καθημερινότητα πολύ πιο εύκολη και όμορφη».

Πώς εξηγείται η δυναμική παρουσία Ελλήνων προπονητών στους συλλόγους και στην εθνική ομάδα του Κατάρ;

«Νομίζω πως όλα ξεκίνησαν όταν ήρθαν εδώ ο Βασίλης Φραγκιάς και ο Παναγιώτης Γιανναράς. Από την πρώτη στιγμή έκαναν εξαιρετική δουλειά σε σχέση με το επίπεδο που υπήρχε τότε, βοήθησαν πραγματικά στην πρόοδο του αθλήματος. Έφεραν μια διαφορετική προσέγγιση, έναν άλλο τρόπο σκέψης και δουλειάς, που δεν ήταν συνηθισμένος για τα δεδομένα του Κατάρ. Αυτό άνοιξε μια πόρτα. Από εκεί και πέρα, απ’ όσο γνωρίζω, όλοι οι Έλληνες συνάδελφοι που πέρασαν από εδώ τα τελευταία χρόνια, έφυγαν αφήνοντας πίσω τους έργο. Είχαν επιτυχίες, είτε με συλλόγους είτε με εθνικές ομάδες, και το πιο σημαντικό: έφυγαν όλοι με πολύ καλές σχέσεις.

Δεν υπήρξε κάποιος που να αποχώρησε κάτω από αρνητικές συνθήκες ή να... εκδιώχθηκε. Και μόνο αυτό λέει πολλά για την ποιότητα και το κύρος των Ελλήνων προπονητών. Πιστεύω πως αυτή η αξιοπιστία και η συνέπεια χτίζουν εμπιστοσύνη. Όπως ανέφερα και νωρίτερα, μπορεί στις περισσότερες ομάδες να μην υπάρχουν απαραίτητα άνθρωποι από τον χώρο του μπάσκετ μέσα στη διοίκηση, όμως είναι ικανοί τεχνοκράτες, με την αντίληψη να καταλάβουν από πού προέρχεται η ποιότητα και ποιοι άνθρωποι έχουν πραγματικά συμβάλει στην ανάπτυξη του αθλήματος. Έτσι, σταδιακά, δημιουργήθηκε ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης και έχει χτιστεί μια δυνατή ελληνική μπασκετική κοινότητα στο Κατάρ. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό».